‘O ye’ll take the high road and I’ll take the low road
And I’ll be in Scotland afore ye
But me and my true love will never meet again
On the bonnie, bonnie banks of Loch Lomond’

Terwijl ik zie hoe het zonlicht danst op het water, schiet deze tekst van een traditioneel Schots liedje door mijn hoofd. Het geeft me een romantisch gevoel gedrenkt in bitterzoete melancholie. Voor mij is dit liedje de perfecte vertaling van deze dramatische natuur met Ben Lomond zwijgzaam op de achtergrond. Deze meest zuidelijke munro (berg boven 3000 voet) met zijn nog besneeuwde bergtoppen is het startpunt van de Highlands. Op deze plek liggen de avonturenverhalen voor het oprapen. Een bezielde kapitein vertelt over een eiland waar monniken zijn uitgemoord door druïdes. Ik ontdek de grot van vrijbuiter Rob Roy tijdens een boottocht. En ik vind hier mijn eigen sprookje voor een schrijfwedstrijd. Dat zomaar komt aanwaaien tijdens het ontbijt in het sfeervolle Lodge Loch Lomond.

Read Full Post Here